از عموهایت            

نه به خاطر آفتاب  نه به خاطر حماسه

به خاطر سایه بام کوچکش

به خاطر ترانه یی

                          کوچکتر از دست های تو

نه به خاطر جنگل ها نه به خاطر دریا ها

به خاطر یک برگ

به خاطر یک قطره

                           روشن تر از چشم های تو

نه به خاطر دیوارها __ به خاطر یک چپر

نه به خاطر همه ی انسان ها __ به خاطر نوزاد دشمنش شاید

نه به خاطر دنیا __ به خاطر خانه ی تو

به خاطر یقین کوچکت

که انسان دنیایی است

به خاطر آرزوی یک لحظه ی من که پیش تو باشم

به خاطر دست های کوچک تو در دست های بزرگ من

به خاطر لب های بزرک من

بر گونه های بی گناه تو

به خاطر پرستویی در باد

هنگاهی که تو هلهله می کنی

به خاطر شبنمی بر برگ

هنگامی که تو خفته ای

به خاطر یک لبخند

هنگامی که مرا در کنار خود می بینی

به خاطر یک سرود

به خاطر یک قصه در سرد ترین شب ها تاریک ترین

                                                                         شب ها

به خاطر عروسک های تو ، نه به خاطر انسان های بزرگ

به خاطر سنگفرشی که مرا به تو می رساند ، نه به خاطر

                                                 شاهراه های دور دست

به خاطر ناودان هنگامی که می بارد

به خاطر کندوها و زنبور های کوچک

به خاطر جار بلند ابد در آسمان بزرگ آرام

به خاطر تو

به خاطر هر چیز کوچک و هر چیز پاک به خاک افتادند

به یاد آر

عموهایت  را می گویم

از مرتضی   

              سخن می گویم

احمد شاملو / هوای تازه / از عموهایت