....

وای از این دنیای پر مشغله ... سه روز تمام است ندیده ام شکوفه ی گیلاس ....... سلام ... من به خاطر یه نظر ننوشتم ... و حالا به خاطر یه نظر دوباره می نویسم ... دوباره باید تحملم کنید ... ولی دلم به حال ادبیات ایران خیلی سوخت ...
نظرات 3 + ارسال نظر
me چهارشنبه 20 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 11:45

damat garm oo
saraat khoosh baad
...
adabiate iran kheili mohkam tar az iin harfaast
daste kam ma irani ha inoo mifahmim
ye dossti daram az lehestan (poland) ye dafe migoft
adabiate roosieh zibatariin adabiate doniast
behesh gooftam too ke hameh ye adabiat ha roo nadidi
manzooram roo fahmid, gooft bebinam chera iraniha
tahala nobel nagereftan dar literature?
javabi nadashtam bedam,
amma khodam midunestam chera,
mosahebeh ye shamloo ba akhavan-e-langroodi toye
Wiene manzoorameh,
kheiliha liaghate adabiate iran ro hanooz nadaran!
ye zareh nationalist shodam! nah?
merci ke bazaam minevisi.

ME

وقتی خودمون قدرش رو نمی دونیم .... به لهستانیه حرجی نیست ...بازم ممنون ...

قمقمه چهارشنبه 20 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 13:50

من هم دلم به حال شما سوخت
آقا ما چه کار کنیم شما بشینی تو خونه بچه داری تو بکنی
ظرفاتو بشوری
گریه نکن . پاک هم نکن .جواب بده

کارم از گریه گذشتست بدان می خندم ....به حال تو تاسف خوردن هم بی فایده است ...

رها چهارشنبه 20 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 17:36 http://rahaaa.blogsky.com

باران عزیز
روح تو وسیع تر از آن است که از کلامی برنجد
یا به کلامی دل خوش کند

روح من اونقدر کوچیکه که طاقت مریضی مامان یه دوست ندیده رو نداره ... همین ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد